آیا برایتان پیش آمده که به مطب دکتر و یا دندان پزشکی رفته باشید و بیست دقیقه معطل شده باشید، بعد از آن که برای سر وقت رسیدن، بسیار عجله کرده اید؟ یا تاکسی گرفته اید و یا با سرعتی سرسام آور، رانندگی کرده اید تا به عنوان مثال، سر ساعت 4 در مطب دندان پزشک حاضر باشید و بعد، بیست دقیقه معطل مانده اید. واقعا عصبانی می شوید این طور نیست؟ سوال من این است: چرا باید مشتری احتمالی را در معرض چنین تجربه هایی قرار دهیم؟
فروشنده باید خوش قول باشد. همین و بس. وقتی مشتری احتمالی وقت می گذارد تا با شما ملاقات کند باید هر کاری که می توانید انجام دهید تا ملاقات درست سر وقتی که مقرر کرده اید صورت گیرد. این امر به این معنی است که طوری برنامه ریزی کنید که پنج تا ده دقیقه زود تر از وقت قرار ملاقات، در اداره ی مشتری حاضر باشید.
با انجام دادن کار های زیر می توانید به وقت خود و مشتری احتمالی احترام بگذارید:
طوری برنامه ریزی کنید که بی دلیل وقت صرف رفت و آمد نکرده باشید.
از آخر وقت اداری (مثلا پنج و نیم تا شیش) برای نوشتن نامه های تشکر استفاده کنید.
بسیار کم پیش می آید که به خاطر پیش آمدی نمی توانید به قرار ملاقات بروید: سعی کنید در چنین مواقعی قبلا تلفن کنید و مسئله را شرح دهید یا به جای خود یکی از همکاران و یا مدیر را بفرستید.
برای خود یک دی تایمر یا وسیله ی کمکی دیگری برای زمان بندی روزانه تهیه کنید و هر روز از آن استفاده کنید.
هرگز بیش از ظرفیت خود قرار ملاقات نگذارید. اگر نمی توانید در روز و ساعت معینی به ملاقات بروید آن را رک و راست بگویید و قرار ملاقات را به روزی موکول کنید که سرتان شلوغ نیست.
اگر مشتری شما قبل از این که شما را ملاقات کند نیاز به چند دقیقه وقت دارد تا مسئله ای را در اداره اش حل کند، در اتاق انتظار بی تابی نکنید! ناکامی شما، خود را نشان خواهد داد و به طور منفی بر فضای عاطفی ملاقات اثر خواهد گذاشت.
برای درک بهتر این مقاله به مقاله ی قبلی مراجعه کنید.